konuşulan kişinin gözlerine bakmaktan korkmak

üniversite sınavına hazırlandığım seneden sonra bıraktım konuştuğum kişinin gözlerinin içine bakmayı. sınav stresi ve çeşitli aile problemleri nedeniyle suratımda sivilceler çıkmaya başlamıştı. kullandığım ilacın da etkisiyle suratım tanınmaz hale gelmişti. sevdiğim, kardeşim dediğim, gözlerinin içine hep gülerek baktığım insanlar suratımdaki sivilcelerle dalga geçti, alay etti. çeşitli esprilere konu oldum. kalbim kırılsa da hiçbirine tek bir laf etmedim. olan özgüvenime ve psikolojime oldu. aradan onca zaman geçti. değişen tek şey takvim yaprakları oldu. ve ben özellikle yeni tanıştığım insanlarla konuşurken hep farklı yerlere bakıyorum. karşımdakinin göz bebeklerini suratımda görünce korkuyorum çünkü. yine dalga geçilecek alay edilecek sanıyorum.

neden bilmiyorum ama kimseyle göz teması kuramiyorum en fazla 3 sn felan birisiyle konuşurken sürekli etrafa havaya felan bakiyorum hatta insanlar buna gıcık oluyor yanlis anlayanlar bile oluyor. ama içimde hep bir korku bakmaktan korkuyorum ve neden bilmiyorum

ozguven eksikliginin en buyuk gostergesidir.

özgüven problemim olmamasına rağmen insanların gözlerine bakmakta aşırı sıkıntı çekiyorum ya siz nasıl bakıyonuz

korkmak değil de hoşlanmamak diyelim. bende de var bu durum maalesef. ama çok şükür ki her zaman ortaya çıkan bi durum değil, kişilere göre değişiyor. en kötü tarafı da karşı tarafın seni dinlememek ya da yalan söylemekle suçlaması. eh, göz teması olmayınca tabi...

karne aldıktan sonra sıkıyosa halıdan kaldır başınıda bak babanın gözlerine

o biraz cekingenlikten kaynaklaniyor . rehberlik hocam vardı sağolsun biraz yardım etti artık konuşurken gözlerinin içine baka baka konuşuyorum

korkmuyorum zira eğer ben gözünün içine bakarak konuşurum eğer bir açığı ya da kendini kötü hissettiği bir şey varsa gözlerinden anlarsınız bazen insan kendini yeterince iyi ifade edemeyebilir

en yakın arkadaşım olsa bile göz teması kuramıyorum .

dünyanın en sevimli en masum hareketi.. bakmaya bile kıyamazken üzmeye hiç dayanamaz.

bıyıklarımı görmesin diye bakmıyorum yoksa başka bir nedeni yok

gözlerime baksın gözümü kirparsam serefsizim

eğer beni iyi tanıyan biriyse konuşurken bırakın gözlerine bakmayı ona doğru dönmeye bile korkuyorum. anlar çünkü neler hissettiğimi.

özellikle yeşil gözlü insanların gözlerine bakmaktan korkarım. nedense yeşil göz bana hep ürkütücü gelir. ama genel olarak da konuşurken karşımdakinin gözünün içine bakamam.

gözlerine bakamam ama karşımdakinin yüzünü incelerim yanaklarindaki burnundaki gözeneklere bakarım göz kenarındaki capaklara bakarım yüzünde yara izi varsa onu incelerim sonra karşımdakininde sözü bitince apışıp kalırım

sosyofobi göstergesidir. yıllar önce yendiğim sosyofobiden bana kalan lanettir. üzücüdür çünkü gözgöze gelindiğinde o kopan fırtınaları yaşayamazsın, korkarsın. üzer insanı. kendine küstürür.

kimsenin gözüne bakmıyorum ya da odaklanamiyorum sanki suratlarına baktığım zaman insanları dinleyemiyorum ve bi şeylere takılı kalıyorum o suratta.

konuşulan kişi sevilen kişiyse gözlerinin içine baktığında kaybolmaktan korkmaktır...

asıl cevabı almaktan korkmaktır. dile gelmeyeni duymaktan, görmekten korkmaktır.

konuşmuyoruz yani flört anlamında tanışalı çok olmadı zaten ama bana bakıyor bakınca da dalıyor bazen,bana bakarken bende ona bakıyorum,korkuyorum da bir yandan çünkü ben ona bakınca kafasını çevirir ya da ima ile sorabilir,bakabilir noluyo bile diyebilir ama demiyor,o da bana bakıyor bunu fark edip ona bakmamaya başladım,bakmıyorum da şuan.ama mesela daha bu gün arkadaşlarla otururken karşımdaydı ve beni izliyordu,anlam veremiyorum ama ona bakınca kendimi ona bakmaktan alıkoyamıyorum dalıp gidiyorum korkuyorum,bazen bana olabildiğince pozitif geliyor bazen nötr anlayamıyorum ama ona bakınca mantığımı sağ köşeye ciğerimi de sol köşeye bırakıyorum.bir insan bu kadar mı güzel gülebilir??

bir insanın en mahrem yeri gözleridir. görmeyi bilene her şeyi anlatır çünkü gözler.. o yüzden ne kimseninkine bakarım ne de benimkine baksınlar isterim..

göz teması kuramıyorsanız karşı tarafta özgüveni düşük biri olduğunuza dair bir imaj oluşacaktır. iş hayatından aşk hayatına her alanda böyle bir imaj çizmek sizi alt seviyeye çekecektir. konuştuğunuz kişiyle göz teması kurmaya mümkün olduğunca çaba gösterin. eğer yine de olmuyorsa sizin için de bir ipucu var. konuştuğunuz kişinin gözlerinin arasına bakın, o kişi gözlerine baktığınızı düşünecektir.

gözlerinin ardında en zayıf noktaları vardır.sevdası,acısı,mutluluğu,korkusu,umudu,kimseye güvenip söylemediği sırları vardır.başkası görecek anlayacak diye korkar.